A priori – z góry, bez zapoznania się z faktami.
Abiturient – maturzysta, kończący liceum.
Abnegacja – wyrzeczenie się czegoś; brak troski o swój wygląd.
Adherent – zwolennik, stronnik.
Adolescencja – wiek młodzieńczy.
Adwersarz – przeciwnik, oponent.
Ambiwalencja – jednoczesne przeżywanie przeciwnych uczuć i pragnień.
Antycypować – przewidywać, uprzedzać, przedwcześnie wykonywać.
Asumpt – okazja do czegoś, bodziec, pretekst.
Austeria – zajazd, oberża, karczma, gospoda.
Bigoteria – fałszywa pobożność, świętoszkowatość, dewocja.
Bukinista – antykwariusz uliczny, handlujący książkami i rycinami.
Defetyzm – brak wiary w zwycięstwo, przewidywanie porażki.
Delikt – czyn zakazany przez prawo.
Deprymować – wprawiać w stan zniechęcenia.
Dezawuować – kwestionować czyjeś prawo do jakichś działań.
Dyletantyzm – amatorstwo w jakiejś dziedzinie; powierzchowna znajomość wielu spraw.
Dyspensa – zwolnienie od jakichś przepisów prawa kościelnego.
Egzaltacja – przesadne, nienaturalne okazywanie uczuć.
Egzegeza – objaśnienie filologiczne tekstów, zwłaszcza biblijnych.
Egzemplifikować – przytaczać przykłady.
Ekslibris – znak na okładce książki z nazwiskiem właściciela.
Eksplikacja – objaśnienie znaczenia wyrazu lub zdania.
Ekspozytura – placówka, przedstawicielstwo jakiejś instytucji.
Ekstensywny – rozległy, obfity ilościowo, lecz ubogi jakościowo.
Eksternista – uczący się samodzielnie, zdający przewidziane egzaminy.
Elaborat – obszerny tekst, napisany bezbarwnie, nudny.
Emfaza – przesadna uczciwość wypowiedzi, afektacja.
Empiryczny – doświadczalny; oparty na doświadczeniu.
Ergo – a więc, a zatem.
Erudycja – wszechstronna wiedza, gruntowne wykształcenie.
Eskapizm – ucieczka, unikanie problemów.
Ex aequo – [wym. eks ekwo] – na równi, jednakowo, w równej mierze.
Fanfaronada – popisywanie się odwagą, bufonada.
Filister – człowiek o ciasnych poglądach, mieszczuch.
Fircyk – człowiek niepoważny, lekkouch, strojniś.
Garnie [wym. garni] – o potrawach: z przybraniem.
Harpagon – skąpiec, sknera, chciwiec, dusigrosz.
Imperatyw – nakaz, reguła, norma moralna.
Implikować – pociągać za sobą, powodować jakieś skutki.
Indolencja – niedołęstwo, bierność, zobojętnienie.
Indyferentyzm – obojętność wobec ważnych kwestii moralnych, społecznych.
Introspekcja – badanie własnych przeżyć psychicznych.
Item – również, także, tak samo.
Komunał – zdanie pozbawione istotnej treści, frazes, ogólnik.
Kontinuum – ciągły, uporządkowany zbiór nieskończonej liczby elementów.
Kosmopolityzm – przekonanie, że ojczyzną człowieka jest świat.
Kuriozum – zjawisko osobliwe, dziwaczne; rzecz niezwykła.
Lapsus – błąd, omyłka w wypowiedzi.
Makaronizm – obcy wyraz, zwrot w zdaniu w języku ojczystym.
Monotyp – jedyny gatunek lub przedstawiciel jakiegoś rodzaju.
Nolens volens – chcąc nie chcąc.
Nosce te ipsum – poznaj samego siebie.
Obstrukcja – opór przy użyciu dozwolonych metod.
Pandemonium – zamieszanie, chaos, bezład.
Pauperyzacja – ubożenie, złaszcza jakiejś grupy społecznej.
Propedeutyka – wstęp do jakiejś dziedziny wiedzy.
Protagonista – człowiek przodujący, walczący o coś; przywódca.
Purysta – człowiek dbający o poprawność i czystość języka.
Subsydiować – udzielać pomocy finansowej.
Synekura – dobrze płatne stanowisko niewymagające wysiłku.
Tremo – wysokie stojące lustro.
Utensylia – przedmioty do wykonywania czegoś, przybory.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz