Kolejny rok z rzędu pierwszy dzień wiosny będzie tylko na papierze. Za oknem śnieg, temperatura boleśnie wyciąga z szafy wszystkie swetry na raz, w mediach wciąż to samo, wciąż i na okrągło kryzys, bieda, Smoleńsk i ledwo co narodzone ofiary niepoczytalnych rodziców-idiotów. Umiejscawiam się między tą szarą rzeczywistością, chowam się w najodleglejsze kąty i walczę z wszelkimi chorobami cywilizacyjnymi, jakie na mnie spadają. Moim problemem jest zbyt duża empatia, za bardzo przywiązuję się do chwil, osób, miejsc czy rzeczy. Wciąż się martwię, wciąż wszystkim, nawet wtedy kiedy nie mam tak naprawdę czym. Chyba zapomniałam jak ubierać całość w słowa, jak wybierać z myśli te najbardziej wartościowe, żeby nie dopuszczać do bezsensownego słowotoku. Muszę przestać się przejmować, przestać się martwić, przestać myśleć, tylko po prostu żyć i wcielić w realia te wszystkie mądre, łacińskie sentencje, których trzy czwarte polaków nie rozumie. The Roots mi śpiewa wprost do ucha get your shit together, it's now or never, więc im przytaknę i zbiorę się w sobie, aby przestać się bać żyć bardziej egoistycznie. Póki co miłość i strach, i strach i miłość, i  tak na okrągło, ale jest dobrze. Uczucie szczęścia wcale nie jest u mnie samooszustwem. Dobrze wreszcie znaleźć jakiś punkt zaczepienia. Może faktycznie wreszcie wszystko się ułoży.

A priori – z góry, bez zapoznania się z faktami.

Abiturient – maturzysta, kończący liceum.

Abnegacja – wyrzeczenie się czegoś; brak troski o swój wygląd.

Adherent – zwolennik, stronnik.

Adolescencja – wiek młodzieńczy.

Adwersarz – przeciwnik, oponent.

Ambiwalencja – jednoczesne przeżywanie przeciwnych uczuć i pragnień.

Antycypować – przewidywać, uprzedzać, przedwcześnie wykonywać.

Asumpt – okazja do czegoś, bodziec, pretekst.

Austeria – zajazd, oberża, karczma, gospoda.

Bigoteria – fałszywa pobożność, świętoszkowatość, dewocja.

Bukinista – antykwariusz uliczny, handlujący książkami i rycinami.

Defetyzm – brak wiary w zwycięstwo, przewidywanie porażki.

Delikt – czyn zakazany przez prawo.

Deprymować – wprawiać w stan zniechęcenia.

Dezawuować – kwestionować czyjeś prawo do jakichś działań.

Dyletantyzm – amatorstwo w jakiejś dziedzinie; powierzchowna znajomość wielu spraw.

Dyspensa – zwolnienie od jakichś przepisów prawa kościelnego.

Egzaltacja – przesadne, nienaturalne okazywanie uczuć.

Egzegeza – objaśnienie filologiczne tekstów, zwłaszcza biblijnych.

Egzemplifikować – przytaczać przykłady.

Ekslibris – znak na okładce książki z nazwiskiem właściciela.

Eksplikacja – objaśnienie znaczenia wyrazu lub zdania.

Ekspozytura – placówka, przedstawicielstwo jakiejś instytucji.

Ekstensywny – rozległy, obfity ilościowo, lecz ubogi jakościowo.

Eksternista – uczący się samodzielnie, zdający przewidziane egzaminy.

Elaborat – obszerny tekst, napisany bezbarwnie, nudny.

Emfaza – przesadna uczciwość wypowiedzi, afektacja.

Empiryczny – doświadczalny; oparty na doświadczeniu.

Ergo – a więc, a zatem.

Erudycja – wszechstronna wiedza, gruntowne wykształcenie.

Eskapizm – ucieczka, unikanie problemów.

Ex aequo – [wym. eks ekwo] – na równi, jednakowo, w równej mierze.

Fanfaronada – popisywanie się odwagą, bufonada.

Filister – człowiek o ciasnych poglądach, mieszczuch.

Fircyk – człowiek niepoważny, lekkouch, strojniś.

Garnie [wym. garni] – o potrawach: z przybraniem.

Harpagon – skąpiec, sknera, chciwiec, dusigrosz.

Imperatyw – nakaz, reguła, norma moralna.

Implikować – pociągać za sobą, powodować jakieś skutki.

Indolencja – niedołęstwo, bierność, zobojętnienie.

Indyferentyzm – obojętność wobec ważnych kwestii moralnych, społecznych.

Introspekcja – badanie własnych przeżyć psychicznych.

Item – również, także, tak samo.

Komunał – zdanie pozbawione istotnej treści, frazes, ogólnik.

Kontinuum – ciągły, uporządkowany zbiór nieskończonej liczby elementów.

Kosmopolityzm – przekonanie, że ojczyzną człowieka jest świat.

Kuriozum – zjawisko osobliwe, dziwaczne; rzecz niezwykła.

Lapsus – błąd, omyłka w wypowiedzi.

Makaronizm – obcy wyraz, zwrot w zdaniu w języku ojczystym.

Monotyp – jedyny gatunek lub przedstawiciel jakiegoś rodzaju.

Nolens volens – chcąc nie chcąc.

Nosce te ipsum – poznaj samego siebie.

Obstrukcja – opór przy użyciu dozwolonych metod.

Pandemonium – zamieszanie, chaos, bezład.

Pauperyzacja – ubożenie, złaszcza jakiejś grupy społecznej.

Propedeutyka – wstęp do jakiejś dziedziny wiedzy.

Protagonista – człowiek przodujący, walczący o coś; przywódca.

Purysta – człowiek dbający o poprawność i czystość języka.

Subsydiować – udzielać pomocy finansowej.

Synekura – dobrze płatne stanowisko niewymagające wysiłku.

Tremo – wysokie stojące lustro.

Utensylia – przedmioty do wykonywania czegoś, przybory.